RİSALE'İ NUR'DA BULUNAN UYDURMA, HURAFE VE YALANLAR ( 7. YAZI ) 
 Said Nursi diyor ki,
"Resulü Ekrem (a.s.m )
Beni Abdulmuttalibi cem etti.
Onlar kırk adam idiler, onlardan bazıları bir deve yavrusunu yerdi ve dört kiyye süt içerdi.
 Halbuki onlara bir avuç kadar bir yemek yaptı :
Umum (hepsi) yiyip tok oldular, yemek eskisi gibi kaldı.
 Sonra, üç dört adama kafi gelir ağaçtan bir kap içinde süt getirdi umumen içtiler, içilmemiş gibi arttı.
(Mektubat- 19.Mektup Mücizât-ı Ahmediye- Sayfa 116 )
CEVAP:
Bu hurafelere medeni akla sahip olan asla inanmaz.
 Muhammed ( a.s ) ın Elçiliğine   en büyük delil Allah'ın kitabı Kur'an'dır.
 "Ona Rabbinden mucizeler indirilmeli değil miydi? derler .
De ki mucizeler ancak Allah'ın katındadır.
Ben ise apaçık bir uyarıcıyım. Kendilerine okunmakta olan kitabı sana indirmemiz onlara yetmemiş mi?
 Elbette iman eden bir millet için onda rahmet ve ibret vardır"
(Ankebut- 50,51 )
 Malesef günümüzde Risalei Nur talebeleri içinde Risaleleri sorgulayacak veya karşı  çıkabilecek aklı başında, özgür iradeye ve medeni ilme sahip bir kişi bile bulunmamaktadır.
Bu cehaleti hoş görmek doğru değildir.
Bakınız Said Nursi, nasıl akıl almaz, fikir kabul etmez  bir rivayeti eserine  almıştır .
"Hz. Ebu Hüreyre aç olmuş, Resulü Ekrem ( a.s.m ) arkasından gidip menzili saadete (evine)  gitmişler.
Bakarlar ki, bir kadeh süt oraya hediye getirilmiş, Resulü Ekrem ( a.s.m ) emretti :
Ehli suffe çağır, ben kalbimden dedim ki :
Bu sütün bütününü içebilirim, ben ziyade muhtacım
"Fakat emri nebevi için, onları topladım, getirdim.
 Yüzü mutecaviz (yüz kişiden fazla ) idiler. Ferman etti onlara içir, ben de, o kadehteki sütü birer birer verdim.
Her biri doyuncaya kadar içer, diğerine veririm. Böyle birer birer içerek bütün ehli suffe o safi sütten içtiler.
Sonra ferman etti ki,
"Ben ve sen kaldık "Sen iç, ben içtim içtikçe.
"İç ferman etti" ta ben dedim, seni hak dinle Elçi olarak  gönderen Allah'a yemin ederim, yer kalmadı ki içeyim
"Sonra kendisi aldı, Bismillah deyip, hamd ederek bakiyesini içti, yüz bin afiyet olsun"
( Mektubat- Mücizat-ı Ahmediye sayfa- 119)