HADİSLER NEDEN DİNİN  KAYNAĞI  OLAMAZLAR?  

(18. YAZI) 

Şia ve Ehl-i Sünnet kaynaklarında bulunan hadisler Allah ve  Resülü'ne dolayısıyla hanif islam dinine hakaret etmekten başka bir şey değillerdir. 

Şimdi Ehl-i Sünnet dininin kaynaklarında var olan bir kaç rivayete bir göz atalım. 

“Nafî ibn-i Ömer’den nakleder ki: “Hiçbiriniz ben “Kur’an’ın tümünü öğrendim” demesin. 

Çünkü, ne biliyor Kur’an’ın bir çoğu kaybolup gitmiştir. 

Sadece desin ki ben Kur’an’dan ortada olan kısmını öğrendim"

(Suyuti-El-itkan, c.2, s.25]

 Müminlerin annesi Âişe (radiyallâhu anhe ve an ebihé) naklediyor : 

“Recm (zina eden  evli ve dul olanların taşlanarak öldürülmeleri)  ve büyüklerin on defa süt emzirmesi (nin süt kardeşliği oluşturacağı) hususundaki âyetler benim yatağımın altında bulunan bir sayfa üzerinde yazılı idi.

 Allah Resulü vefat edince onun  vefatıyla meşgul olduğumuz bir anda evin içine giren bir keçi gelip onları yedi” 

(Dar'u- Kutni- c.4, s.105;  İbn-i Mâce- c.1, s.625)

 Müslim ve Tirmizi’nin bize aktardığına göre Âişe (radiyallâhu anhé) bu âyetlerin varlığından söz etmiştir.

Âişe(radiyallâhu anhé) derki: Nebi (a.s) vefat edinceye kadar Recm (taşlama) âyeti okunurdu. 

(Muslim- c. 4. s. 167; Tirmizî, c.2, s.309)

Rivayetler şu şekilde devam edip gidiyor. 

"Ömer (r.a) hilâfeti döneminde  duruma müdahale etmek istemis, yani recm âyetini!! mushafa eklemek istemiş fakat “Allah’in sözünü değiştirdi” ya da “Allah’in sözü üstüne söz ekledi” diyeceklerinden korkup bunu yapmamıştır.

İşte başka bir rivayet. 

 “Keçinin yemesi sonucu mushaf'tan düşen recm (zina eden evli ve dul olanları taşlama âyetini) hilâfeti döneminde Ömer mushaf'a  tekrar eklemek istedi, ancak halkın dedikodusundan korktuğu için cesaret edemedi"  

(Buhari- 53/5,  54/9- 83/3- 93/21; Muslim- Hudud, 8/1431; Ebu Davut 41/1; İtkan 2/34)

Kenz-ül Ummal’da Ömer (r.a) ın Hüzeyfe’ye şöyle dediği nakledilmiştir:

 “Ahzab  süresinin kaç âyet olduğunu zannediyorsunuz?” 

Ben de “72 veya 73 olarak” dedim. 

Ömer şöyle dedi:

 “Oysa Ahzab süresi büyüklükte  Bakara süresine yakındı! 

(Bakara süresi 286 âyettir) 

"Recm (taşlama)  âyeti de onun içindeydi” 

(Kenz-ül Ummâl- c.2, s, 480)

Aynı rivayet Ahmed bin Hanbel'in  Müsned-in'de şu şekilde geçmektedir. 

Ubeyy bin Ka’b'dan nakledilmiştir.

Übeyy bin Kâab bana şöyle dedi: 

"Ey Zer, "Ahzab süresini kaç âyet olarak okuyorsun?" 

Ben de "yetmiş üç" dedim. 

O zaman şöyle dedi: 

"Halbuki Bakara süresine benziyordu, ya da ondan uzundu"

 Biz onda recm âyetini de okuyorduk” 

Yukarıdaki rivayetler Ehl-i Sünnet kaynaklarının bir çoğunda değişik şekillerde geçmektedir. 

Mesela başka  bir rivayette  şöyle geçer: “O (Ahzab süresinin) sonunda şöyle diyordu: "Eşşeyhu veşşeyhatu izé zéneyé fercumuhumé nekélen minallâhi,  vallâhu azizun hakim"

“Evli erkek ve evli kadın zina ettiklerinde, onları elbette recm edin!! Allah’tan bir ceza olarak; ve Allah Aziz ve Hekim’dir!!

Ehl-i Sünnet'in bu rivayetlerine  göre Ahzab süresinden iki yüz civarında  âyet eksilmiştir.

(Kenz-ül Ummâl- c.2, s.567; Ed-Dürr-ül Mensûr (Suyûtî)-  c. 5, s180.)

Übey bin Kâb rivayet ediyor. 

Ömer (r.a) ı  hutbe verirken dinledim.

 Şöyle diyordu:

 “Allah  Muhammed (a.s) ı  hak (din) ile gönderdi ve ona kitab-ı  indirdi. Bu indirilenler arasında recm (taşlama) âyeti de vardı! 

Biz bu âyeti okuduk ve ezberledik. Ayrıca, Resulullah (a.s) zina yapana recm cezasını tatbik etti, ondan sonra da biz tatbik ettik.

 Ben şu endişeyi taşıyorum: Aradan uzun zaman geçince, bazıları çıkıp: “Biz Allah'ın kitabında recm cezasını görmüyoruz (deyip inkara sapabilecek ve) Allah’ın kitabında indirdiği bir farzı terkederek dalalete düşeceklerdir. Bilesiniz, recm, kadın ve erkekten muhsan olanların zinaları, -delil veya hamilelik veya itiraf yoluyla- sübüt bulduğu takdirde, onlara tatbik edilmesi gereken Allah'ın kitabında  mevcut bir haktır. Allah’a kasemle söylüyorum, eğer insanlar: “Ömer Allah'ın  kitabına ilavede bulundu” demeyecek olsalar, recm âyetini (mushafa ) yazardım” 

(Buhari- Hudud 31, 30, Mezalim- 19, Menakibu’l-Ensar- 46, Megazi- 21, İ’tisam, 16; Müslim.)

Müminlerin annesi Âişe (radiyallâhu anhe) den rivayet edildiğine göre, o şöyle demiştir. 

“Andolsun ki recm âyeti ve yetişkin kişiyi on defa emzirme (sebebi ile nikahlamanın haramlığı) âyeti indi. Andolsun ki bu âyetler tahtımın (karyolamın) altında bir yaprakta (yazılı) idi. Allah Resülü (a.s) vefat edip biz onun cenazesiyle meşgul olurken,  bir keçi eve girip o yaprağı yedi” 

(İbn Mâce- Nikâh, 36, Hadis no: 1944; Ahmed bin Hanbel- Müsned, 5/131, 132, )

Bu "recm, (taşlama) ve  keçinin âyetleri yediği  hakkında ehli sünnet kaynaklarında daha bir çok  rivayetler vardır. 

Dolayısıyla Kur'an'ı terkedip uydurma  dinin rivayetlerine bağlı olanlar keçilerin peşine takılmaya mahkum olurlar.  

Daha doğrusu Kur'an  bu rivayetlere  iman eden akılsızlara  kendisini kapatır.