KUR'ANI MÜBİNİN MEÂLİ (141.YAZI) Yusuf Süresi 41-) Ey zindan arkadaşlarım ! Sizden biriniz rabbine (efendisine) şarap içirecek; diğeri ise asılacak ve kuşlar onun başından yiyecekler. Fetvasını benden istediğiniz iş (bu şekilde) kesinleşmiştir.42-) Onlardan, kurtulacağını bildiği kimseye dedi ki: Beni rabbinin (efendinin) yanında zikret. Fakat şeytan ona, rabbine zikretmeyi unutturdu. Dolayısıyla (Yusuf), birkaç sene daha zindanda kaldı.(Arapçada rab, terbiye eden, besleyen, yetiştiren, büyüten, koruyan, idare eden anlamlarına gelmektedir.) 43-) Melik dedi ki: Ben yedi zayıf ineğin yediği yedi semiz inek görüyorum. Ayrıca, yedi yeşil başak ve diğerlerini de (yedi başağı da) kuru gördüm. Ey ileri gelenler! Eğer rüya tabir ediyorsanız, benim rüyam konusunda da fetva veriniz.44-) Dediler ki: Bunlar karmakarışık düşlerdir. Biz böyle düşlerin te'vilini bilenlerden değiliz.45-) (Zindandaki) iki kişiden kurtulmuş olan, uzun bir zaman sonra idrak ederek dedi ki: Ben size onun te'vilini haber veririm, beni hemen (zindana) gönderin. 46-)(Yusuf'un yanına gelerek) Dedi ki: "Yusuf! Ey sıddik olan! Yedi zayıf ineğin yediği yedi semiz inek ile yedi yeşil başak ve diğerleri de (yedi) kuru olan (başaklar) hakkında bize fetva ver. Ümarım ki, insanlara (isabetli fetvanla) dönerim de belki onlar da doğruyu bilmiş olurlar.47-) Yusuf dedi ki: Yedi sene âdetiniz üzere ekin ekeceksiniz. Sonra da yiyeceklerinizden az bir miktar hariç, hasad ettiğinizi başağında bırakacaksınız.48-) Sonra bunun ardından, saklayacaklarınızdan az bir miktar (tohumluk) hariç, o yıllar için biriktirdiklerinizi yeyip bitirecek yedi şiddetli kıtlık yılı gelecektir.49-) Sonra bunun ardından da bir yıl gelecek ki, o yılda insanlara (Allah tarafından) yardım olunacak ve o yılda (meyvesuyu ve yağ) sıkacaklar.(Âyette bulunan "yuğâsu" manevi olarak yüce Allah'ın yardım etmesi anlamına gelmektedir.Aynı kökten gelen "istiğase" ise,(Enfal-9) zor durumda kalanların yüce Allah'tan yardım dilemeleri yani "imdat" anlamına gelmektedir. İşte tarikatçılar şeyhlerine aynı kökten gelen yani "manevi açıdan yardım etmeye gücü yeten" anlamına gelen "ğavs" ifadesini yakıştırmakla şirk koşuyorlar.) 50-) (Adam bu fetvâyı getirince) melik dedi ki: "Onu bana getirin!" Resül, Yusufa geldiği zaman, (Yusuf) dedi ki: "Rabbine dön de ona: Ellerini kesen o kadınların esas gayeleri neydi? diye sor. Şüphesiz benim Rabbim onların tuzaklarını iyi bilir."51-) (Melik kadınlara) dedi ki: Yusuf'un nefsinden yararlanmak istediğiniz zaman esas gayeniz neydi? Kadınlar, Hâşâ! Allah için, biz ondan hiçbir kötülük bilmedik, dediler. Azizin karısı da dedi ki: "Şimdi gerçek ortaya çıktı. Onun nefsinden yararlanmak isteyen bendim. Şüphesiz ki o sâdık olanlardandır. 52-53) Bu, yokluğunda ona hainlik etmediğimi ve Allah'ın hainlerin hilesini başarıya ulaştırmayacağını (herkesin) bilmesi içindir yani ben nefsimi beraat ettirmiyorum. Çünkü nefis aşırı şekilde kötülüğü emreder; ancak Rabbimin rahmet ettiği müstesnâdır. Şüphesiz Rabbim Ğafur'dur, Rahim'dir. 54-) Melik dedi ki: Onu bana getirin, onu kendime özel danışman edineyim. Onunla konuşunca: Bugün sen yanımızda karar mevkiinde emin birisin, dedi.55-) "Beni yerin hazinelerinin üzerine tayin et! Çünkü ben (onları) çok iyi korurum ve bu işi bilirim" dedi.56-) Ve böylece Yusuf'a orada dilediği gibi hareket etmek üzere ülke içinde karar vermede yetki sahibi kıldık. Biz dilediğimiz kimseyi rahmetimize eriştiririz yani güzel ahlak sahiplerinin mükâfatını zayi etmeyiz.(Rahmetin güzel ahlaka bağlı olduğunu âyet çok güzel ortaya koymaktadır.) 57-) Âhiret mükâfâtı iman edenler yani takva sahipleri için daha hayırlıdır.58-) Yusuf'un kardeşleri gelip onun huzuruna girdiler, (Yusuf) onları tanıdı, onlar onu tanımıyorlardı.59-) Yusuf onların yüklerini hazırlayınca dedi ki: "Sizin bababir kardeşinizi de bana getirin. Görmüyor musunuz, ben ölçeği tam dolduruyorum yani ben misafir ağırlayanların en hayırlısıyım.60-) Eğer onu bana getirmezseniz, artık benim yanımda size verilecek bir ölçek (erzak) yoktur yani bana hiç yaklaşmayın!"