KUR'AN-I MÜBİN'İN MEÂLİ(130. YAZI)Yunus Süresi 91-) (Ey Firavun!) Şimdi mi (iman ettin)! Halbuki sen daha önce isyan etmiş yani ifsad edicilerden olmuştun.92-) (Ey Firavun!) Senden sonra geleceklere ibret olması için, bugün seni bedeninle kurtaracağız. Hiç şüphesiz ki insanlardan bir çoğu âyetlerimizden gafildirler.93-) Andolsun biz İsrailoğullarını güzel bir yurda yerleştirdik yani temiz nimetlerden onları rızıklandırdık. Kendilerine ilim gelinceye kadar ihtilâfa düşmediler. Şüphesiz ki Rabbin, ihtilaf etmekte oldukları şeyler hakkında, kiyamet günü aralarında hükmünü verecektir.94-95) (Ey Nebi!) Eğer sana indirdiğimizden kuşkuda isen, senden önce kitab'ı okuyanlara sor. Andolsun ki, Rabbinden sana hak gelmiştir. Sakın şüphecilerden olma! Yani Allah'ın âyetlerini yalanlayanlardan olma, sonra husranda kalanlardan olursun.96-97) Gerçekten haklarında Rabbinin sözü (hükmü) sabit olanlar, iman etmezler yani kendilerine (istedikleri) bütün âyetler gelmiş olsa bile, elem verici azabı görünceye kadar iman etmeyeceklerdir.98-) Yunus'un kavmi müstesna, (halkını yok ettiğimiz ülkelerden) herhangi bir ülke halkı, keşke (kendilerine azap gelmeden) iman etseydi, bu imanları kendilerine fayda verecekti! Yunus'un kavmi iman edince, kendilerinden dünya hayatındaki rüsvaylık azabını kaldırdık yani onları bir süre daha dünya metaından yararlandırdık.99-) (Ey Nebi!) Eğer Rabbin dileseydi,(iradelerine ipotek koysaydı, zorla yönlendirseydi) yerdekilerin hepsi elbette iman ederlerdi. O halde sen, mümin olmaları için insanları zorlayacak mısın?(Yani yüce Allah, elinde kudret olduğu halde iman etmeleri için insanları zorlamaz iken, senin böyle bir şey yapman olacak şey değildir.) 100-) Allah'ın izni olmadan hiç kimse inanamaz. O, akıllarını kullanmayanların üzerine pislik bırakır. (Âyette bulunan "izin" yasa demektir. Yani iman ve küfrün yasası yani son vahiy'le birlikte gönderilen emir ve yasaklar. 108. âyet buna açıklık getirecek.) 101-) De ki: "Göklerde ve yerde neler var, bakın (da ibret alın!)" Fakat inanmayan bir kavme âyetler yani uyarılar fayda sağlamaz.102-) Onlar, kendilerinden önce gelip geçmiş kavimlerin (acıklı) günlerinin benzerlerinden başkasını mı bekliyorlar? De ki: Haydi bekleyin! Şüphesiz ben de sizinle beraber bekleyenlerdenim.103-) Sonra biz, Resüllerimizi yani iman edenleri kurtarırız. Aynı şekilde müminleri kurtarmak üzerimize düşen bir haktır.104-105-106) De ki: "Ey insanlar! Benim dinimden şüphe içerindeyseniz, (bilin ki) ben Allah'ın dununda (yanında- ötesinde-berisinde) ibadet ettiklerinize ibadet edecek değilim, fakat ancak sizi vefat ettirecek olan Allah'a ibadet ederim. Bana müminlerden olmam emrolundu."Yani (bana) hanîf (Allah'ın birliğini tanıyan saf müslüman) olarak yüzünü dine çevir yani sakın müşriklerden olma, diye (emredildi).Yani Allah'ı bırakıp da sana fayda veya zarar vermeyecek şeylere dua etme. Eğer bunu yaparsan (Ey Nebi!) o takdirde sen mutlaka zalimlerden olursun.(diye de emredildi.) 107-) Yani Allah sana bir zarar dokundurursa, onu yine O'ndan başka giderecek yoktur. Eğer sana bir hayır dilerse, O'nun faziletini geri çevirecek de yoktur. O, hayrını kullarından dileyene eriştirir yani O Ğafur'dur, Rahim'dir. 108-) De ki: Ey insanlar! Size Rabbinizden Hak (Kur'an) gelmiştir. Artık kim hidayete gelirse, ancak kendi nefsini hidayet edecektir. Kim de saparsa, o da ancak kendi aleyhine sapacaktır. Ben sizin üzerinize vekil değilim. (Sadece tebliğ etmekle memurum).(Âyette bulunan"...Size Rabbinizden hak gelmiştir, Artık kim hidayete gelirse, ancak kendi nefsini hidayet edecektir. Kim de saparsa, o da ancak kendi aleyhine sapacaktır..." bölümü, hidayet ve sapkınlığın tamamen vahyi tek kaynak kabul edip etmemekle ilgili olduğunu göstermektedir. Yani yüce Allah, vahiy'den bağımsız olarak topluma asla mudahale etmez.) 109-)(Ey Nebi!) Sen, sana vahyedilene tâbi ol yani Allah hükmedinceye kadar sabret. O hakimlerin en hayırlısıdır.(Yunus Süresi Sonu)