KIYAM-DUA VE SALÂTI İKAME(28.YAZI) Kıyam birbiri ile bağlantılı en az iki yönü olan bir kavramdır. Birincisi; uyanıp vahiy için, insanlık için, salih amel ve erdemli olma yolunda ayağa kalkıp bir şeyler yapabilmek içindir.İkincisi ise, ayağa kalkıp şirke, sanala, bölücülüğe yani mezheplerin yalanlarına karşı dik durup onlarla mücadele edebilmek içindir. Salât'ı ikame etme (vahiy'le bağlantıyı ayakta tutma) çerçevesinde takvadan başlayıp şu ana kadar aldığı yol bir musalliyi ayağa kalkmak zorunda bırakır. O eski çevrim dışılık yoktur artık. Hem daha fazla öğrenip daha fazla hayata geçirmek için ayakta kalmak, okumak, çabalamak, vahyi tavsiye etmek ve hem de her platformda tüm imkânları kullanarak insanları çevrimdışı bırakan sahte bağlantıların tuzaklarını herkese göstermek için uyarmak ve rivayetlerin ilahlarıyla mücadele etme azmindedir. "Ey iman edenler! Gerçek şu ki; ahbarların ve ruhbanların bir çoğu insanların mallarını batıl yollardan yerler yani (insanları) Allah'ın yolundan engellerler. Altını ve gümüşü biriktirip de Allah yolunda infak etmeyenler... Onlara acı bir azabı müjdele" (Tevbe 34 Müddessir süresindeki “kalk ve uyar” âyetleri yani şirkle mücadele âyetleri büyük oranda yukarıdaki ahbarlara ve ruhbanlara ve kitap içinde anlatılan tağut din adamları, ahbar, ruhban ve sair karakterlere karşı insanları uyarmayla ilgilidir. Çünkü bunlar insanları vahyin bağlantılarından koparan en belalı karakterlerdir. Bununla birlikte âyetler üzerine eğilerek insanın kendi fücurundan arınma maksadıyla kendi şeytanıyla mücadeleye kalkması da kıyamdır. Esas kıyam budur. İnsan kendi zihinsel şeytanını yenmeden başka şeytanlara kıyamı beyhudedir. "O Rahmanın kulları, Rablerine secde ederek yani kıyama durarak gecelerler" (Furkan-64) "Hani biz (bir zamanlar) İbrahim'e beytin yerini belirtip hazırladığımız zaman (şöyle emretmiştik:) Bana hiç bir şeyi şirk koşma yani tavaf edenler yani kıyam edenler yani rükû- sücud edenler için evimi tertemiz tut"(Hac-26)Dua, dava ve dâvet kelimeleri aynı menzile ve tek hedefe varan kelimelerdir. Yüce Allah'a duası olanın davası olmak zorundadır. Davası olmayanın duası da olmaz. Duası olan kimden yardım isteyeceğini de, kimi nereye davet edeceğini de bilmek zorundadır. Salât'ı ikame eden (bağlantısını ayakta tutan) kişi Allah’ın davasını kendine dava edinir, yalnız Allah’a dâvet eder ve sadece Allah’a dua eder. Diğer batıl bağlantılarından arınır."(Ey Nebi!) De ki: İşte bu benim yolumdur. Ben Allah'a dâvet ediyorum ben ve bana tâbi olanlar basiretli bir yol üzerindeyiz yani Allah'ı tesbih ederim yani ben müşriklerden değilim" (Yusuf-108) Artık bir davanız, bir hedefiniz var. Artık bir davası olan dolayısıyla değeri olan bir bağlantı oldunuz. Eğer bunu dert edinmeseydiniz “çevrimin sahibi” için ne değeriniz olurdu ki! Bakın davânın önderi ve büyük babası en büyük imam İbrahim (a.s) davası uğruna bulunduğu olumlu şartlarda ailesinin bir kısmını niçin olumsuz bir yere yerleştiriyor bir görelim. "Rabbimiz! Zürriyetimden (bir kısmını) senin muharrem beytinin indinde ziraate elverişsiz bir vadiye iskân ettirdim. Rabbimiz! Salât'ı ikame etmeleri için (öyle yaptım). Sen insanların kalplerini onlara meyleder kıl ve onları ürünlerden rızıklandır. Umulur ki şükrederler (şirkten uzak kalırlar)"(İbrahim-37) Zekeriya (a.s) duasını bu yüzden Allah’a yapıyor ve bakın duasında ne diyor? "Zekeriya işte orada Rabbine dua etti: Katından tertemiz bir zürriyet bağışla. Mutlaka ki sen duayı (çağrıyı) işitensin, dedi"(Âli İmran-38) Temiz zürriyet nedir bilir misiniz? Her türlü şirkten arınmış bir nesildir. İşte gerçek miras budur. Bu miras yüce Allah'ın emri,(Âli İmran-102, 103)İbrahim ve Yakub'un cocuklarına tek miraslarıdır. "Bunu (sadece Allah'a teslimiyeti) İbrahim de kendi oğullarına vasiyet etti, Yakup da, "Oğullarım! Allah sizin için bu dini (İslam'ı) seçti. O halde sadece Müslüman olarak ölünüz" dediler. Yoksa Yakub'a ölüm hazır olduğu zaman siz orada mıydınız? O zaman (Yakub) oğullarına: Benden sonra kime kulluk edeceksiniz? demişti. Onlar senin ataların İbrahim, İsmail ve İshak'ın ilahı olan tek Allah'a kulluk edeceğiz; biz ancak O'na teslim olmuş oluruz, dediler"