ŞİA VE  EHL'İ SÜNNET DİNİNİN KUTSALLARI:

Sünni'lerin uydurma kutsal kaynakları:

Buhari (ö-H-256-M, 869)

Müslim (ö-H-261-M-875)

Tirmizi (ö-H-279-M-892)

Ebu Davud (ö-H 275-M-888)

İbni Mace ve Nesai hadis kitaplarıdır.

Şii'lerin uydurma kutsal kaynakları:

Küleyni'nin(H-328 M-939) kâfi'si

Ebu Cafer İbni Babeveyh el Kummi (H-381-M-991) nin Men lé yahduruhul-Fakih

Üçüncü ve dördüncü kaynaklar  Ebu Cafer et-Tusi(H-460-M-1067) ye aittir.

Bunlar, Tehzibul-Ahkam ve el-İstibsar adlı hadis kitaplarıdır.

Buhari'nin sünniler arasında sahip olduğu şöhret ne ise Şiiler arasında da aynı değere sahip Küleyni'nin el-Kâfi adlı eseridir.

Ehli Sünnet dininde dört halife ile  Ebu Hüreyre, Enes bin Mâlik, Talha bin Ubeydullah, Muaviye bin Ebi Süfyan gibi sahabeler kutsal olarak görülür.

Ehl-i Sünnetin kaynaklarına göre "on sahabe Allah Resulü tarafından cennetle müjdelenmiştir" 

Şia'nın hadis kaynaklarına göre ise Ali dışında kalan dokuz sahabe "cehennem ile müjdelenmiştir"

 Aynı zamanda Sünniler kaynakları itibariyle  bütün sahabeleri "gökteki yıldızlar" gibi masum ve günahsız olarak telakki ederler.

Şia ise Gadir Hum'da Ali'nin imamet ve hilafetine biat ettikten sonra Sakifede Ebu Bekir'i halife olarak seçtikleri için dördü dışında bütün sahabelerin "dinden dönüp zalim olduklarını" iddia ederler.

Şia'nın hadis kaynaklarına göre mürted olmayan dört sahabi şunlardır.

Ebu Zer el Gifari, Mikdat bin Esved, Selman-ı Fârisi, Ammar bin Yasir.

Şia'ya göre Ali, Hasan, Hüseyin, Fatma ve beklenen

Mehdi (Mehdi-i Muntazır) ile birlikte geri kalan dokuz imam Allah tarafından bütün günahlardan tertemiz kılınmışlardır.

  Sahih kaynaklarına göre delil şu âyettir.

",,,Ey Ehli Beyt! Allah sizden, sadece günahı gidermek ve sizi tertemiz yapmak istiyor"

(Ahzab-33)

Şia'ya göre, Kerbela, Kum, Küfe gibi şehirler kutsaldır.

Ehli sünnet'e göre  Şam, Kudüs gibi şehirler kutsaldır.

Şia'ya göre Ali bin Ebi Talib "Allah'ın arslan'ıdır"

Ehli sünnet'e göre Halid bin Velid "Allah'ın Kılıcıdır" 

Sünni'lere göre Mekke ve Medine, Şia'ya göre ise Küfe ve Kerbela haremeyn'dir. 

Şia'nın kaynaklarına göre Fatma gelmiş geçmiş bütün kadınlardan daha üstün bir fazilete sahiptir. 

Ehli Sünnete göre ise bu dereceye Aişe sahiptir. 

Bu listeyi bir hayli uzatmak mümkündür.

Allah'ın, Kur'an'ı Mübin'de  neden Yahudi ve Hiristiyanlara çok fazla yer ayırdığını merak eden, Şia ve Ehli Sünnetin kaynaklarına, inançlarına ve ahlaklarına bir baksın.

 İnsanlık tarihinde Şia ve Ehli Sünnet dini kadar birbirine zıt ve birbirlerine düşman başka bir toplum gelmemiştir.

 İlim adamları için Kur'an'da  "Yahudiler" ve "Hristiyanlar" diye yazılır, "Şiiler" ve "Sünniler " olarak okunur.  

Gerçi on dört asır önce Kur'an Allah tarafından Muhammed (a.s) a yani yeryüzüne nazil olmuştur. 

 Fakat maalesef Kur'an, hâlâ Şia ve Ehli Sünnet dininin muhaddis ve müctehidlerinin yani âlimlerinin kalplerine inmiş değildir. 

Şia ve Ehli Sünnet, Allah'ın kitabından ve hidayetinden mahrum kalarak, uydurma  kutsal kaynakları sebebiyle kıyamete kadar aralarında bir kardeşlik olmayacak ve beyinlerinde  barış kurulmayacaktır.