1 Haziran 2020 Pazartesi

"ASHAB-I FİL" GERÇEĞİ
(1.YAZI)
 Kur'an'ı Mübin'de anlatılan kıssalarda amaçlanan  hedef, onları tarihi bir vakıa özelliğinde anlatmak değildir.
 Ancak hedef, insanların  ibret ve ders almalarını sağlamaktır.
 Nitekim Kur'an'ı Mübin'in  naklettiği kıssaların gayesi iki ana maddede  özetlenebilir.
 1) Allah Resulü'nü ve iman edenleri teselli etmek,  onların irade ve azmini arttırmak.
"Andolsun ki senden önceki elçiler de yaralanmıştı"
"Onlar yalanlanmalarına ve eziyet edilmelerine rağmen sabrettiler, sonunda yardımımız onlara yetişti"
"Allah'ın kanunlarını değiştirebilecek hiç kimse yoktur"
"Muhakkak ki Elçilerin haberlerinden bazısı sana da geldi"
(En'am  32)
2)  İnsanları düşündürmek ve ibret almalarını sağlamak.
"Andolsun onların (geçmiş elçilerin ve ümmetlerinin) kıssalarında akıl sahipleri için pek çok ibretler vardır,,,,,,,"
( Yusuf 111)
 Bu nedenle kıssalar, bu amaç ve hedefler doğrultusunda anlatıldığı için, olaylar tarihi bir  disiplin içinde ele alınmamışlardır.
Kuran'ı Mübin'in amacı olayların tarihsel gerçekliğini tarihsel unsurları olan yer,  zaman, tarih, coğrafya eşliğinde tarih kitaplarında olduğu gibi görmek değildir.
 O tarihsel olayları,  darb-ı meseller'i tevhid inancını ve güzel ahlakı  yerleştirmede etkili birer yan unsur olarak kullanmaktadır.
 Dolayısıyla kıssalara ve darb-ı mesellere bu  çerçeveden bakmak gerekir.
Kıssalarda doğru olan hikayenin bizzat ayrıntısı değil, vermek istediği derin mesajlardır, hikmetli anlamlardır.
 Hatta kıssalarda ayrıntı vermek, verilmek istenen ibret, derinlik ve hikmetleri dağıtıp  yok edecektir.
 Bundan dolayı Kur'an'a yaklaşan,  bizzat amaç edilmeyen kıssaların içerdikleri olayların ayrıntısına ve mahiyetine dalmaz ve bu anlatılan olayların marufu emretme, doğru  yolu gösterme, öğüt verme ve ibret alma çerçevesinin dışında değerlendirmez.
 O halde diyebiliriz ki: Kur'an hitabında yer alan kıssalar ve bu kıssalar da geçen olayları "tarih ilmi" çerçevesinde ele almak ve  yorumlamak, vahiyin amacının dışında bir yaklaşım olur.
 Bu sebeple kıssaları, "ana  prensipleri destekleyen araçlar" olarak
görmek ve bunları insanın hidayetine yardımcı olan,
bireysel ve toplumsal hayatında önünü görmesine vasıta olan ibret ve öğüt dolu  hadiseler olarak değerlendirmek,
kıssaların anlatılmak istenen  amacına daha uygun bir yaklaşım olacaktır.
Kıssaların altına dolgu malzemesi yerleştirmek onları amaçlarından saptırmaktan başka hiçbir işe yaramayacağını akıl, iz'an, tevhid ve ilim sahipleri bilir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder