PARALEL DİN

 (14. YAZI)

 Muhammed(Aleyhisselam')ı diğer insanlardan ayıran tek özellik ona  vahiy indirilmiş olmasıdır.

Nebi makam ve mertebesiyle  Kur'an'ın tüm emir ve yasaklarına karşı o da sorumlu idi.

"(Ey Nebi!) Sen, sana vahyedilene uy ve ALLAH hükmedinceye kadar sabret. O hakimlerin en hayırlısıdır"

( Yunus-109)

 (Ey Nebi! ) Sen, sana vahyedilene sımsıkı sarıl. Şüphesiz sen, dosdoğru bir yol üzerindesin. Doğrusu Kur'an, sana ve kavmine bir öğüttür. İleride ondan sorumlu tutulacaksınız"

( Zuhruf- 43, 44)

 Onun âlemlere (insanlara)  rahmet olması Allah'ın Resulü olması sebebiyledir.

Yani Kur'an'ı tebliğ etmesiyle ilgili  bir durumdur.

 Kur'an bir âyette Allah Resulü'nün insanlara  rahmet olduğunu söylerken, 

 (Enbiya- 107)

 Kur'an'ın insanlar için  hidayet,rahmet ve öğüt olduğu ile  ilgili onlarca ayet mevcuttur.

 Bu yönüyle risalet görevini yapmış tüm Resüller (Allah'ın Elçileri) âlemlere (insanlara) rahmet olarak gönderilmişlerdir.

 İnsanlığa rahmet olan, nebilerin şahsı değil, Allah'tan indirilen vahiy'dir. 

Elçilerin Kur'an'da güzel örnek olarak nitelenmesi, tebliğ ettikleri  vahiy'le alakalıdır. 

Yani "üsve'i hasene" (güzel örnek) olarak gösterilen Muhammed veya Nebi değil, hayat ve mücadelesi Kur'an'da anlatılan Allah'ın  Resulü'dür.  

Onun şahsi ile ilgili olsaydı Kur'an'da aynı ifadenin (üsve-i hasene) İbrahim (Aleyhisselam) ve onun yanındakiler için  kullanılması (Mumtehine-4)  nasıl açıklanabilirdi?

Nebi (Aleyhisselam) ın  Allah'ın ve meleklerinin salâtına (Ahzab- 56)  (yardım ve desteğine) mazhar olması, davasının ve dininin  Allah ve  melekler tarafından desteklendiği ve ona yardım  edildiği anlamındadır.

Ahzab süresi  56. âyette geçen "yusalluna" fiili Allah ve meleklerinin Nebi'ye yardım ve desteklerini anlatıyor. 

Âyette Nebi kavramı kullanıldığı için tarihsel bir özellik taşıyor. 

Yani nebi (a.s) döneminde yaşayan müminlerle ilgilidir. 

Aynı ifade müminler için de kullanılmıştır.

Yani Allah ve melekleri sadece Nebi'ye değil  müminlere de salat (destek olur ve yardım) ederler.

"Sizi karanlıklardan aydınlığa çıkarmak için üzerinize yardımını gönderen O'dur.

Melekleri de size yardım eder ve destek olur. Allah, müminlere karşı çok merhametlidir"

(Ahzab- 43)

 Demek oluyor ki, Allah ve meleklerinin  salatı sadece Nebi'ye değil, bütün müminlere yapılan fiili yardım ve destektir.

  Dolayısıyla, Nebi'ye yardım ve destek anlamında kullanılan salat kavramını Muhammed'e salavat

çekme olarak çeviren Ehli Sünnet ve Şia'nın âlimleri Kur'an'a karşı büyük bir cehalet içerisinde bulunmaktadırlar. 

 Tüm bu yalan ve uydurmalar Şia ve Ehli Sünnet muhaddis ve müctehidlerinin Kur'an'a karşı   bakış açılarının nasıl keyfi olduğunu gösteriyor. 

Buraya kadar sıraladığımız örnekler bize, Fetö'nun dışındaki yapıların dini anlayışının fetö'nünkinden farklı olmadığını gösteriyor.

 Ancak bazı tarikatlarda bulunan hurafe ve iftiralar  fetö'nün din anlayışına rahmet okutacak  derecede şirk içerdiğini de  söylememiz gerekir.

En önemli mesele nedir?    

Dürüst bir şekilde  vicdanımıza müracaat ederek  şu soruları kendimize sormalıyız.

 Allah tarafından Elçilere   ( Aleyhimusselam) a

indirilen tevhid  dini söz  konusu  olduğunda hangimiz hakikî  hangimiz  paralel dinin  yanında yer alıyoruz?

 F Gülen ve aşağılık  terör örgütü ile mücadele hususunda cesaretli

 olmamızın asıl sebebi, Allah'ın dinine yaptıkları hakaret ve iftiralar mıdır?

Yoksa devletin bu terör örgütüne açtığı savaş mıdır?

F Gülen kırk yıldan beri bu millete Ehl-i Sünnet ve  Şia'nın kaynaklarındaki uydurma ve yalan rivayetlerle Said Nursi'nin akıl almaz  hurafelerini anlatarak,  Kur'an ehli muvahhidleri  sapık ilan eden bir adamdır. 

 Bu alçak  yapıya karşı tutumunuzu  değiştiren şey sadece bunların devlete karşı koştukları siyasi şirk midir?

 Yoksa bunların Allah'a iftira, Allah'ın Resulüne hakaret ve tevhid akidesine  karşı koştukları gerçek şirk günahı mıdır?

 Yani biz bu casus, hırsız, kumpasçı, şantajcı, takiyyeci, müşrik, cani, cahil, Kur'an, ilim, hikmet, akıl, tefekkür, tevhid ve sorgulama düşmanı,  hurafeci yapının Allah'a karşı koştukları şirk günahını en az devleti ele geçirmeye çalışmaları kadar önemsedik mi?

 Bu örgüte karşı hissettiğimiz nefret ve yürüttüğümüz mücadelenin temelinde, bunların

Allah'ın dinine karşı paralel bir yapılanma içerisinde olmaları yatıyorsa, bu Kur'an'i ve tevhid'i duruşumuzu,

Allah'ın diniyle  kıyaslandığında parelel durumda olan herkese ve her yapıya  göstermeliyiz.

Kur'an ahlakına sahip olma,

Allah Resulü'nün yolunda bulunma, onur,cesaret,  dürüstlük ve  samimiyet bunu  gerektirir.

 ASIL MÜSLÜMANLIK BUDUR.

Rahman ve Rahim olan Allah  söz konusu grubun ülkede en güçlü ve etkili olduğu dönemde bunlara karşı Kur'an'i ve  tevhid'i mücadele verenlerle,

siyasi iktidarın bu grubu terör örgütü ilan ettikten sonra mücadelesini başlatanlar  arasındaki farkı

elbetteki kayda geçirmiştir.

 İkinci  grupta yer alanlar hiç şüphesiz diğer gruplarda mücadelelerini başlatmak için siyasi iktidarın

onları da "sakıncalı,hurafeci, yalancı ve güvenilmez, paralel devlet yapılanması " ilan etmesini bekleyeceklerdir.

Dolayısıyla, Kur'an ve tevhid eksenli bir  bakış açısı ile olaylara

bakan kişiye Allah, basiret, feraset ve furkan bahşedecek,

diğerleri de siyasi ve dünyevi menfaatler peşinde koşmaya devam edeceklerdir.

Neden Diyanet İşleri başkanlığı 15 temmuz darbesine kadar paralel devlet yapılanması ile ilgili hiçbir sözü olmamıştır.

Veya soruyu şöyle soralım. 

Paralel terör örgütü ile Diyanet İşleri başkanlığının inancı arasında bir fark var mıdır?

Veya Diyanet İşleri Başkanlığı Allah Resulü'ne karşı her türlü iftira ve hakareti  yapan  diğer paralel dini yapılanmalar aleyhinde neden sesini çıkarmaz?

Allah'ın Resulü (a.s)  önemli değil mi?

Yüce Allah'a hakaret ile Allah Resulü'ne hakaret arasında bir fark var mıdır?

Allah Resulü'ne karşı iftira ve ihanet dine iftira ve ihanet değil midir?