KUR'AN'IN "RESÜL" ANLAMINDA KULLANILDIĞI ÂYETLER
(1.YAZI)
 Kur'an'ı Mübin Hz.Adem (Aleyhisselam)dan Allah Resulü Muhammed (Aleyhisselam)a kadar gönderilen bir çok Elçinin hayatını anlatır.
 Aynı zamanda Kur'an evrensel bir mesaj olduğu için kıyamet gününe kadar gelecek insanları muhatap alır.
"De ki: Hangi şey şehadetçe en büyüktür.
De ki:
(Allah'tan başka ilah olmadığına dair) benimle sizin aranızda Allah şahittir.
 Bu Kuran bana, kendisiyle sizi ve ulaştığı herkesi uyarmam için vahyolundu"
 (Enam, 19)
 O halde Kur'an'daki bütün âyetler Allah Resulü Muhammed (Aleyhisselam) döneminde yaşayan insanları ilgilendirdiği gibi kıyamet gününe kadar gelecek insanları da ilgilendirir ve onları da muhatap alır.
 Bundan doya Kur'an'da "Resul" kavramı  geçen ayetleri yeniden bir değerlendirme altına almak gerekir.
 Bence âyetlerin bir çoğunda bulunan "Resul" kavramı "Kur'an" hakkında kullanılmıştır.
Veya Kur'an'da geçen "Resül" kavramlarının bir çoğunu "Kur'an" hakkında kullanmamızın hiçbir sakıncası yoktur.
 İşte bu yazılarımızda söz konusu âyetleri ele almaya çalışacağız.
 MESELA:
 "Allah tarafından kendilerine, yanlarında bulunanı tasdik edici  bir "Resül" (Elçi) gelince ehl-i kitaptan bir grup, sanki Allah'ın kitabını bilmiyormuş gibi onu arkalarına atıp terkettiler"
 (Bakara, 101)
 Yukarıdaki âyette bulunan "Resül" kavramı Kur'an  hakkında kullanılmıştır.
  Çünkü Bakara 89. âyette "Resûl" kavramının yerine "kitap" kavramı kullanılmıştır.
 Birde "Resül" kavramı için kullanılan "Allah'ın ininden kendilerine, yanlarında bulunanı tasdik  edici bir "Resul" gelince bölümü de çok önemlidir.
"Beşer- Resûl" Allah indinden değil, İnsanlar arasından seçilir.
 Aslında "Beşer -Resul" ile "Kitab Resul" arasında herhangi bir fark bulunmamaktadır.
 "Kitap- Resul" "Beşer- Resul" sayesinde hayat bulur.
"Beşer- Resul" olmazsa "Kitap- Resul" diye bir şeyden söz edilemez.