ALLAH'IN KİTABI İLE EMEVİ-ABBASİ UYDURMALARI ARASINDA GİDİP GELEN ŞAŞKIN PROF'LARA (12. YAZI)
Eğer Resul ( Elçi) Allah'ın temsilcisi olmasaydı, Resul(Aleyhisselam)  konuşan Kur'an olmasaydı,vahiy Resulün ( Elçin'in ) dilinde hayat bulmasaydı, Allah ( cc)
Resule karşı gelmeyi ayetleri yalanlamakla eşit tutmaz, Resüle isyan etmeyi lanet ve azap sebebi saymazdı.
"Allah ve Resulü'nü incitenlere Allah, dünyada ve ahirette lânet etmiş ve onlar için alçaltıcı bir azap hazırlamıştır"
( Ahzab, 57)
Aslında hiç kimse Allah'ı incitemez, Allah incitilmez, fakat Allah'ın ayetlerini okuyan Resulü'n reddedilmesi ve yalanlanması kendisini  üzdüğü ve incittiği  için Allah ( cc) böyle buyurmuştur.
"Mümin erkeklere ve mümin kadınlara, yapmadıkları bir şeyden dolayı eziyet edenler, şüphesiz bir iftira ve apaçık bir günah yüklenmişlerdir"
(Ahzab, 58)
Yukarıdaki ayette geçen"Mümin erkeklere ve mümin kadınlara, yapmadıkları bir şeyden dolayı eziyet edenler" bölümü çok önemlidir.
Çünkü "müminler eziyet ve cezayı hak edecek bir fiil işleyebilirler"
Fakat durum Resüle gelince, O Elçilik makam ve mertebesinde hata yapmayacağından dolayı onu üzmek, Allah'ın ayetlerine ve dinine karşı gelmek gibi karşılanmıştır.
Yani Resüle karşı gelmek, Allah'a karşı gelmek olarak kabul edilmiştir.
",,,,,,,Allah'ınResulüne eziyet edenler için mutlaka elem verici bir azap vardır"( Tevbe, 61)
",,,,Deki: Allah ile, O'nun âyetleriyle ve O'nun RESULÜ ile mi alay ediyorsunuz"
( Tevbe, 65)
Yukarıdaki ayette bulunan sistem "Allah'ın ayetleri, Allah'ın Resulü" ikisi aynı şeydir.
Resüle karşı gelmek, Allah'a karşı gelmek gibidir.
Bundan dolayı Emevi Abbasi imalatı hurafe Ehli sünnet dininin rivayetleri ile kadim İran inançlarının taşeronluğunu yapan Şia mezhebinin kaynaklarındaki yalan ve uydurma rivayetleri bir kenara  bırakın,
 Kur'an'da muhteşem bir sistem ile anlatılan Allah'ın Resulü  Muhammed ( Aleyhisselam) a kulak verin.
"Ey iman edenler! Siz de Musa'ya eziyet edenler gibi olmayın. Nihayet Allah onu, dedikleri şeyden temize çıkardı. O, Allah'ın yanında değerli idi"
(Ahzab, 69)