KUR'AN'DA İMAN, İSLAM, İHLAS VE ŞİRK
(7.YAZI)
Doğumundan günümüze intikal eden, doğru ve  hak olarak bildiğimiz Şia ve Ehli Sünnet'in bütün hadisleri, içtihatları ve  mezhepleri yalan ve iftiradır.
Kaynaklarının insanlığa vahşet ve zulümden başka verebileceği hiçbir şey olmadığı âşikar olarak ortaya çıkmıştır.
Halbuki Allah'ın hidayet ve rahmet kaynağı Kur'an bütün mazlum milletlerin gözündeki yaşları silecek, ahuvahları yok edip yeryüzünü cennete çevirecek bütün güzellikleri  içinde barındırmaktadır.
 "Allah, sizlerden iman edip salih amellerde bulunanlara, kendilerinden öncekileri sahip ve  hakim kıldığı gibi onları da yeryüzüne sahip ve  hakim kalacağını,  onlar için razı olduğu (İslam) dini onların iyiliğine yerleştirip koruyacağını ve geçirdikleri korku döneminden sonra, bunun yerine onlara güven sağlayacağını vâdetti. Çünkü onlar yalnız bana kulluk ederler;  hiçbir şeyi bana şirk tutmazlar. Artık bundan sonra kim inkâr edip gerçekleri örterse, işte bunlar yoldan çıkmışların kendileridir"
(Nur- 55)
Bütün bu gerçeklere rağmen, maalesef şuda  bir gerçektir.
 İslam toplumunda en çok okunan ve en az anlaşılan kitap hidayet ve rahmet kaynağı  olarak gönderilen Kur'an'dır.
Ne zaman Şia ve Ehli Sünnet'in rivayet ve içtihatları Allah'ın ayetlerinin önünden kaldırılırsa, kör olmuş gözler açılacak, duygusuz gönüller şenlenecek, pas tutan kulaklar öğütleri dinleyecek ve gerçek İslam medeniyetinin önü açılmış olacaktır.
 Yüce Allah insanı kendine muhatap olarak aldığı için, insan da buna karşılık dini yalnız ona özel kılmakla yükümlüdür.
 Dolayısıyla en kısa zamanda Allah tarafından fıtratımıza vurulan tevhid'e yani saf, hanif, orijinal, organik İslam dinine  yani vahye dönüş yapmak zorundayız.
Allah'ın ipine sığınmalı, İslam boyasıyla boyanmalı, 1350 yıldan beri Allah'a din  öğretme cahilliğini terkedip,  dini sadece  Allah'ın kitabından  öğrenmeliyiz.
 Aksi takdirde güç ve kuvvetimiz zayıflamaya devam edecek, emperyalistlerin oyuncağı olmaya devam edeceğiz.
"Allah ve Resulüne (Kur'an'a) itaat edin (Allah ile) çekişmeye kalkışmayın. Sonra korkuya  mahkum olur da kuvvetiniz gider. Bir de (vahiy) üzerinde sabredin. Çünkü Allah sabredenlerle beraberdir"
( Enfal- 46)
(Son)