KUR'AN'DA ALLAH ELÇİLERİNİN ÖNEMİ
(2. YAZI)
"Nitekim kendi içinizden size AYETLERİMİZİ OKUYAN, sizi kötülüklerden arındıran, size kitap ve hikmeti talim edip bilmediklerinizi size öğreten bir RESUL gönderdik"
( Bakara, 151)
Resul (Elçi) ile kitabın arasında bir fark yoktur.
Elçi konuşan Kur'andır.
Elçi olmazsa din, Kur'an, iman, vahiy diye bir şey olmaz.
 Resul ( Elçi) değerini Kur'andan alır
Vahiy elçinin dilinde hayat bulur.
Dolayısıyla Elçilik makam ve mertebesinin  önemini ortaya koymak için Kur'an'da geçen bütün
 Resul  ve Nebi ibarelerini ele alacağız.
Resul ve Nebi ibarelerini ele alacağız ki, Resul ( elçi) ile Nebi'nin arasında bulunan fark  ortaya çıksın ve din konusunda
 ümmeti bağlayan sözün sadece  Resulü'n dilinde hayat bulan vahiy  olduğunu kesin olarak  görelim.
Nebi'nin makam ve mertebesi, değer ve kıymeti, şeref ve onuru, namus ve şahsiyeti Kur'an tarafından  koruma altına alındığı halde sözlerinin bir bağlayıcılığının olmayacağı belli olsun.
Rahman ve Rahim olan Allah Kur'an'ı Mübin'de şöyle buyuruyor.
"Musa'dan sonra,
 Beni İsrail'den ileri gelen kimseleri görmedin mi? Kendilerine gönderilmiş bir Nebi'ye :
 "Bize bir hükümdar gönder ki onun komutasında Allah yolunda savaşalım" demişlerdi,,,,"
(Bakara, 246)
İsrail oğullarına Resul ( Elçi) makam ve mertebesine ulaşmadan Tevrat ile hüküm veren çok  NEBİ gönderilmiştir.
İşte yukarıdaki ayette söz konusu edilen şahsiyet bu Nebi'lerden bir tanesidir.
Çünkü Bakara suresi  247 ve  248 ayetleri de onun NEBİ kimliğine  dikkat çekmişlerdir. Rahman ve Rahim olan Allah Kur'an'ı Mübin'de şöyle buyuruyor.
"O Elçilerin bir kısmını diğerlerinden üstün kıldık. Allah onlardan bir kısmı ile konuşmuş, bazılarını da derece derece yükseltmiştir,,,"
(Bakara, 253)
Yukarıdaki ayette geçen "üstün kılma" aslında "farklı kılma" anlamında kullanılmıştır.
Çünkü Allah'ın Elçileri arasında ayırım yapmak doğru değildir.
Elçilerin hangisinin üstün olduğunu sadece Allah bilir.
"Resul ( Elçi), Rabbi tarafından kendisine indirilene iman etti, müminler de iman ettiler,,,,,"
(Bakara, 285)
Resul ( Elçi) kendisine gelen vahye ilk once o iman etmeli ki, gönül rahatlığıyla başkasına tebliğ etsin.
Kendisinin iman etmediği bir şeye başkalarını davet edemez.