KUR'AN'DA ALLAH, RESUL VE VAHİY BAĞLAMINDA KULLANILAN KAVRAMLAR
(8.YAZI)
HADİSLER İÇİN "RESÜLÜLLAH ŞÖYLE BUYURUYOR" DEMEK ŞİRK VE KÜFÜRDÜR.
Aynı şekilde "harb etme"  "savaş açma, kendilerinden savaş bekleme" kavramı de hem "Allah" hem de "Resul" kavramı
 için kullanılmıştır.
 "Allah ve Resul'üne karşı savaşanların,,,,,
( Mâide, 33)
",,,Şayet ribâdan vazgeçmezseniz Allah Ve Resulu tarafından açılan savaştan haberiniz olsun,,,,"
( Bakara, 279)
"Münafıklar arasında bir de müminlere  zarar vermek,  hakkı inkâr etmek, müminlerin  arasına ayrılık sokmak ve daha önce Allah ve Resul'üne karşı savaşmış olan adamı beklemek için bir mescid edinenler,,,,,,"
(Tevbe, 107)
 Aynı şekilde "şikak" "Allah ve Resulü'nü birbirinden ayırmak, onlara karşı gelmek" kavramı da sadece "Allah" ve "Resul" kavramları için kullanılmıştır.
"Kendisi için doğru yol belli olduktan sonra, kim Resule karşı çıkar ve müminlerin yolundan başka bir yola giderse, onu o yönde bırakırız ve cehenneme sokarız, orası ne kötü bir yerdir"
(Nisa--115; Haşr-4; Tevbe-13))
Yine "hâdd, hudud, ihdâd" "engel olma"
 kavramı da sadece "Allah" ve "Resul" kavramları için kullanılmıştır.
 "Allah ve Resul'üne engel olanlar, onların davetine karşı gelenler" işte onlar aşağıların aşağısındadırlar"
(Mücadele- 20, 21)
 "Galib" kavramı da "Allah" ve  "Resul" kavramları  niçin kullanmıştır.
 "Allah elbette ben ve Resullerim galip  geleceğiz diye yazmıştır. Şüphesiz Allah güçlüdür galip olandır"
(Mücadele, 21)
 "Nusret" "yardım" kavramı da "Allah" ve "Resul" kavramları için kullanılmıştır.
(Allah'ın verdiği bu ganimet malları) yurtlarında mimarlarından uzaklaştırılmış olan, Allah'tan bir lütuf ve rıza dileyen, Allah'a ve Resulüne yardım eden fakir muhacirlerindir" (HAŞR, 8 )
 MESELA
 Müşriklere yapılan ihtar ve ÜLTİMATOM  bile "Allah" ve "Resul" kavramları bağlamında  kullanılmıştır.
 Halbuki İhtar ve ÜLTİMATOM ancak Allah tarafından yapılabilir. Fakat onu okuyan, onu duyuran, tebliğ eden Resul'dür.
Birde kendi vefatından  sonra ebedi olarak bâki kalacak olan "kitap Resul" dür.
 "Allah ve Resulü'nden kendileriyle anlaşma yapmış olduğunuz müşriklere bir ihtardır"
(Tevbe, 1)
 Yine "ihanet" kelimesi de "Allah ve "Resul" bağlamında kullanılmıştır.
" Ey iman edenler! Allah'a ve Resulüne ihanet etmeyen,,,"
( Enfal, 27)
 Aynı şekilde "eziyet edilmemesi gereken" iki değerli makamın "Allah" ve  "Resul"ü  olduğunu da Kur'an'ı Mübin'den öğreniyoruz.
 ",,,,,Allah Resulü'ne eziyet edenler için mutlaka elem verici bir azap vardır"
( Tevbe, 61)
Allah ve Resulü'ne eziyet edenlere Allah, dünyada ve ahirette lânet etmiş ve onlar için alçaltıcı bir azap hazırlamıştır"
( Ahzab, 57
 "Ahd" kavramı da "Allah" ve Resul" için kullanılan kavramlardandır.
"Mescid-i Haram'ın yanında kendileriyle anlaşma yaptıklarınızın dışındaki müşriklerin Allah ve Resulu yanında nasıl muteber bir "Ahdi" olabilir"
(Tevbe, 7)
Yani Kur'an'da Resul kavramı vahyin içinde öyle bir konuma sahiptir ki, Kur'an'dan Resul kavramını ve misyonunu kaldırdığımızda, Kur'an anlaşılması imkansız bir metin haline gelecektir.
İşte Şia ve Ehli Sünnet âlimleri ve muhaddisleri et ve tırnak gibi olan vahiy ve resul kavramlarını birbirinden ayırarak Kur'an'a en büyük ihaneti yapmışlardır.
 Halbuki Resulün görevi ve ilgisi tamamen vahiy ile alakalıdır.
 Allah Resulü'nden  asırlar sonra kendisi adına iftira edilen uydurma  hadis dini ile hiçbir  alakası yoktur.
 "Resul" kendisine Allah tarafından  indirilen "vahiy'le" ilgilidir.
Resul sadece vahyi tebliğ eder ve sadece vahye  uyar ve yalnız vahiy'den  sorumlu olur.  Dolayısıyla  Resul ve hadisler  birbirine son derece  yabancı ve birbirine düşman olan  kavramlardır.
Şia ve Ehli Sünnet âlimleri ve muhaddisleri    Hadisler sayesinde dünyanın en uydurma ve şirk dinini ortaya çıkardılar.
 "Sekine" kelimesi "Resul" bağlamında kullanılmıştır.
"Sonra Allah, Resulü ile müminler üzerine sekinetini  indirdi,,,"
(Tevbe, 26)
 MESELA
"Sevgi" kavramı da "Allah" ve "Resul" bağlamında kullanılmıştır.
Yani Müminler Allah ve Resul'ünü her şeyden fazla değer vereceklerdir, onları her şeyden fazla seveceklerdir,,,
(Tevbe, 24)
Resul'ün müminlerin yanında bulunan değeri kendisine indirilen vahiy sayesindedir. Resul vahiy'den dolayı değerlidir.