KUR'AN'DA ALLAH ELÇİLERİNİN ÖNEMİ (37.YAZI)
"Eğer biz, bundan ( Kur'an'dan) önce onları bir azapla helâk etseydik, muhakkak ki şöyle diyeceklerdi:
 Ey Rabbimiz! Ne olurdu, bize bir Elçi gönderseydin de, şu aşağılığa ve rüsvaylığa düşmeden önce âyetlerine uysaydık!"
(Taha,134 )
Yukarıdaki ayette bulunan ",,,Ey Rabbimiz! Ne olurdu, bize bir Elçi gönderseydin de, şu aşağılığa ve rüsvaylığa düşmeden önce âyetlerine uysaydık!"
bölümü çok önemlidir.
Çünkü elçinin görevi sadece ve sadece  vahyi tebliğ etmek, onu okumak, muhataba ulaştırmak ve vahiy ile ikaz etmektir.
Elçilerin en önemli görevleri tevhid akidesini yaşamak ve onu toplum hayatına en güzel bir üslupla yerleştirmektir.
"Senden önce hiçbir Resul göndermedik ki ona:
"Benden başka ilah yoktur, şu halde sadece  bana kulluk edin" diye vahyetmiş olmayalım"
( Enbiya, 25)
ALLAH'IN ELÇİLERİ SADECE VAHİY İLE UYARMIŞLARDIR.
"De ki: Ben, sadece, vahiy ile sizi ikaz ediyorum. Fakat, sağır olanlar, ikaz edildikleri zaman bu çağrıyı duymazlar"
( Enbiya, 45)
BÜTÜN ELÇİLER İNSANLARA RAHMET OLARAK GÖNDERİLMİŞLERDİR.
"(Ey RESUL! ) Biz seni âlemlere (insanlara) rahmet olarak gönderdik"(Enbiya, 107)
Kur'anda geçen bütün "âlemler" kelimesi "İnsanlar anlamında kullanılmıştır.
Bütün elçiler insanlara rahmet olarak gönderilmişlerdir.
Mesela, şu anda İbrahim ( Aleyhisselam) ın Kur'an'ı Mübin'de anlatılan tevhid mücadelesi Kur'an ehli muvahhidler için bir güç kaynağı ve Müslümanlar için bir müjde ve  rahmettir.
Dolayısıyla Allah'ın
bütün Elçileri insanlar için bir rahmet ve mutlak bir hidayet rehberidirler.
Yani Allah Elçilerinin arasında ayırım yapmak Allah'ın hududunu çiğnemek,
 Kur'an'ın bağlam ve bütünlüğüne karşı gelmek, vahyin sistemini dağıtmaktır.
Dolayısıyla Allah'ın elçileri arasında ayırım yapmak  doğru bir yol ve yöntem, hidayet ve istikamet üzerinde olmak değildir.
Allah'ın elçileri arasında ayırım yapmak güzel ahlaka  ve İslami edebe muğayir bir harekettir.
YALANLANMAYAN BİR ELÇİ GELMEMİŞTİR.
(Ey RESUL! )
Eğer onlar seni yalancılıkla suçluyorlarsa (şunu bil ki) onlardan önce Nur'un kavmi, Âd, Semud, İbrahim'in kavmi,
Lut'un kavmi ve medyen halkı da ELÇİLERİ yalancılıkla suçladı. Musa da yalanlanmıştı. İşte ben o kâfirlere süre tanıdım, sonra onları yakaladım.
Benim onları cezalandırmam nasıl oldu gördüler"(Hac, 42, 43, 44)