İNSANLIK TARİHİNİN İLERİ GELEN  MÜŞRİKLERİ:
Aslında iman olmadan şirk olmaz.
Müşrik olabilmek için ilk önce Mü'min  olmak gerekir.
"Onların çoğu, ancak şirk koşarak Allah'a iman ederler" (Yusuf, 106)
Elçilerin gönderildiği bütün ülkelerin  halkları  müşrikti yani bu halkların   hepsi  Allah'a iman ederlerdi.
Fakat İlahları ve Evliyayı Allah ile kendi aralarında şefaatçi(Yunus, 18)  ve Allah'a yakınlaştırıcı
 (Zümer, 3) olarak görüyorlardı.
Fakat bir türlü  ataların uydurma şirk dinini bırakıp indirilen vahiy  dinini kabul etmeye yanaşmıyorlardı.
Dünyada en zor şey ataların uydurma  dinine bağlı olan birine vahiy dinini kabul ettirmeye çalışmaktır.
"İndirilen vahiy dini müşriklere son derece ağır gelir"
(Şura, 13)
"Senden önce de hangi memlekete bir uyarıcı göndermişsek mutlaka oranın varlıklıları: Babalarımızıbir din üzerinde bulduk, biz de onların izlerine uyarız, derlerdi"
( Zuhruf, 23)
( Elçileri ) Ben size, babalarınızı üzerinde bulduğunuz dinden daha doğrusunu getirmişsem ( yinemi bana uymazsınız? deyince, dedilerki:
 Doğrusu biz sizinle gönderilen şeyi ( Tevhid'i) inkar ediyoruz"
( Zuhruf, 24)
Bu konuda onlarca ayet vardır.
"Onlara ( müşriklere) Allah'ın indirdiğine uyun, denildiği zaman onlar, " Hayır! Biz atalarımızı üzerinde bulduğumuz yola uyarız" derler. Ya ataları bir şey anlamamış, doğruyu da bulamamış idiyseler?"
( Bakara, 170)
Tarihte Allah'ın emrine karşı gelerek  ilk şirk koşup doğru yoldan ayrılan iblis olmuştur.
(Kehf, 50)
Aslında  iblis hiçbir zaman Allah'a olan imanını kaybetmedi .
iblis'in her cümlesinin ilk kelimesi  "Rabbim" dir.
Müşrikler de böyledir, Allah'ın tevhid dinine karşı gelirler ama sabahtan akşama kadar tesbih çekip zikir ederler.
 Nuh ( Aleyhisselam) ın kavmi müşrik idi, bütün yalvarlamalarına rağmen Nuh (as) ın  oğlu ve hanımı da müşriklerin arasında kalmayı ve boğulmayı tercih ettiler.
Müşriklere karşı  tarihin  en sert mücadelesini İbrahim ( Aleyhisselam) yapmıştır.
İbrahim ( Aleyhisselam) Tevhid dininin büyük babasıdır.
Bütün çaba ve yoğun dâvetine rağmen İbrahim ( Aleyhisselam) ın  babası tevhid dinini kabul etmeye yanaşmadı.
İbrahim gibi bir elçinin babasına duası  ve  şefaati fayda vermedi.
Hud ( Aleyhisselam) ın kavmi Âd,  Salih( Aleyhisselam) ın kavmi, Semud,  Şuayb( Aleyhisselam) ın kavmi Eyke halkı müşrik idiler.
Musa ( aleyhisselam) ın kavmi İsrailoğulları  büyük  korku ve endişeden sonra  denizi geçer geçmez şirk damarları harekete geçti.
 Başlarında bulunan Hz Harun ( Aleyhisselam) ın bütün engellemelerine rağmen Samirinin altından buzağısına kulluk ettiler. İsrailoğullarının buzağıya tapmaları Musa (aleyhisselam) ı son derece üzmüş ve sinirlendirmişti.
Hz Harun'un saçından ve sakalından tutup sürüklemişti.(Âraf, 150, Tâhâ, 94)
Firavun kendini ilah ve yüce rab ilan etmişti.
Karun ve  Haman son ana kadar şirk'ten ayrılmadılar.
Süleyman (Aleyhisselam) a teslim olan Kralliçe Belkıs'in milleti de  güneşe tapıyordu.
İsa (Aleyhisselam) dan hemen sonra çağdışı  pavlus tevhid akidesini dejenere ederek şirkin egemenliğini kurdu.
Muhammed ( Aleyhisselam) ın kavmi olan Mekke İlahların ve evliyaların uydurma  dinine bağlı olarak  yaşayan dinlerinden asla  taviz vermeyen dindar  bir toplum idiler.
İleri gelenleri Ebu Cehil, Allah Resulü'nün amcası Ebu leheb, Halid bin Velid'in babası  Velid bin Muğire, As bin Vail idi.
Muhyiddin-i Arabi, Bayezit-i Bestami, Celaleddin-i Rumi, Şemsi Tebriz-i  birer  tevhid düşmanı  hulul inancının misyonerleri idiler.
Bu Kur'an düşmanı  hululiyyecileri sevenlerde şirk'ten uzak bir mesafede bulunmuyorlar.
Allah'ın tevhid dininin son ve en büyük temsilcisi olan Kuran'ı es geçerek, insanları Allah'ın yolundan saptıran mezhep müçtehitleri de aynı kategoride değerlendirilmelidir.
Allah'ın tevhid sistemini  paramparça eden, insanları aldatan, dini rant ve menfaat aracı olarak kullanan bütün cemaat liderleri müşrik sayılmalıdır.
Kur'an, ilim, hikmet, akıl, tefekkür ve sorgulama düşmanı olan  bütün tarikat şeyhleri ve müritleri müşriktir.