NEBİ MUHAMMED ( ALEYHİSSELAM)A VE ARKADAŞLARINA KUR'AN'DAN UYARILAR:
" Cehennem ehli oldukları onları açıkça belli olduktan sonra, akraba dahi olsalar, ( Allah'a) ortak koşanlar için af dilemek ne Nebi'ye yaraşır ne de inananlara"(Tevbe, 113)
"İbrahim'in babası için af dilemesi, sadece ona verdiği sözden dolayı idi. Ne var ki, onun Allah düşmanı olduğu kendisine belli olunca, ondan uzaklaştı. Şüphesiz ki İbrahim çok yumuşak huylu ah vah eden biri idi"(Tevbe, 114)
"Allah bir topluluğu doğru yola ilettikten sonra sakınacakları şeyleri kendilerine açıklayıncaya kadar onları saptıracak değildir. Allah her şeyi çok iyi bilendir"(Tevbe, 115)
(Bu ayette, müşriklerin affı için dua etmenin yasak olduğu bildirilmeden önce, bunu yapanların ve haram olan şeyleri, yasak emri gelmeden önce yapmış olanların sorumlu tutulmayacağı, sorumluluğun ancak Allah tarafından hükümlerin açıkça bildirilmesinden sonra gerçekleşeceği ifade edilmektedir )
" Göklerin ve yerin mülkü Allah'ındır. O diriltir ve öldürür. Siz sizin için Allah'tan başka ne bir dost ne de bir yardımcı vardır"(Tevbe, 116)
"Andolsun ki Allah, Müslümanlardan bir grubun kalpleri eğrilmeye yüz tuttuktan sonra, Nebi'yi ve güçlük zamanında ona uyan muhacirlerle ensarı affetti"
"Sonra da onların tevbelerini kabul etti. Çünkü O, onlara karşı çok şefkatli pek merhametlidir"
(Tevbe, 117)
" Ve (seferden) geri bırakılan üç kişinin de tevbelerini kabul etti. Yeryüzü, genişliğine rağmen onlara dar gelmiş, vicdanları kendilerini sıktıkça sıkmıştı"
"Nihayet Allah'tan (onun azabından) yine Allah'a sığınmaktan başka çare olmadığını anlamışlardı.
Sonra (eski hallerine) dönmeleri için Allah onların tevbesini kabul etti.Çünkü Allah tevbeyi çok kabul eden, merhamet edendir"(Tevbe, 118)
" Ey iman edenler! Allah'tan korkun ve doğrularla beraber olun"(Tevbe, 119)
" Medine halkına ve onların çevresinde bulunan bedevi Araplara Allah'ın Resulün'den geri kalmaları ve onun canından önce kendi canlılarını düşünmeleri yakışmaz"
" İşte onların Allah yolunda bir susuzluğa, bir yorgunluğa ve bir açlığa duçar olmaları, kafirleri öfkelendirecek bir yere ayak basmaları ve düşmana karşı bir başarı kazanmaları, ancak bunların karşılığında kendilerine salih bir amel yazılması içindir"
" Çünkü Allah iyilik yapanların mükafatını zayi etmez"(Tevbe, 120)
" Allah onları, yapmakta olduklarının en güzeli ile mükafatlandırmak için küçük büyük yaptıkları her infak, geçtikleri her vâdi mutlaka onların lehine yazılır"( Tevbe, 121)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder