ŞİRK SAPIKLIĞI KENDİLERİNE ATALARINDAN MİRAS KALDI
(23. YAZI)
Kur'an cahili bir Şii televizyonda aynen şunları anlatıyor.
"Selman Allah Resulü'ne diyor ki :
Ey Allah'ın Resulü !
 Bugün bir olayla karşılaştım, Ali beni dehşete düşürdü.
Allah Resulü (as)  buyurdu ki :
 Selman !  Ben miraç'tan yeryüzüne döndükten sonra Ali miraç'ta olup bitenleri bana anlattı. Allah Resulü şöyle devam etti.
 Adem'den bugüne kadar hangi Allah Resulü ve hangi bir veli'nin bir sıkıntısı olmuş, bir bela ile karşılaşmış ise, o beladan ve o sıkıntıdan onu  Ali  kurtardı.
CÜBBELİ AHMED'İN ŞİRK SAPIKLIĞINI DEŞİFRE  ETMEYE  DEVAM EDİYORUZ
Yanlış anlamaya fırsat vermemek için şu gerçeği tekrar ederek söylüyoruz.
Bir insanın akli dengesi yerinde olmayabilir, şizofren veya psikolojik durumunda bir bozukluk olabilir.
Dolayısıyla cübbeli Ahmed'in şahsiyetinden daha çok ona iman eden, onun söylediklerini dinleyen,  anlattığı şirk ve cehalete ses çıkarmayan diyanet İşleri başkanlığı (Ankara)  ilahiyatçılar ile  binlerce milyonlarca  seveni  bizi alakadar ediyor.
Büyük bir cehalet nasıl olur da bu kadar şöhret bulur?
Cübbeli Ahmed'in binlerce kişinin önünde yaptığı konuşma:
 "Sevgi kulpuna sımsıkı sarılalım.
 Allah dostlarından birinin  bile şefaati kurtarıyor, sevgisi kurtarıyor.
 Ya Resulullah (sav) onu sevmek ne demek, evliyaullahtan birisi ahirette, mahşerde olacak bu.
 Cennet'e doğru giderken yanında bir delikanlı görüyor, melekler zebaniler  yakalamış ateşe doğru çekiyorlar.
Dayanamadı durdu o zat.
 Sordu ona ki, sen beni tanıyor musun? Tanımıyorum! İsmimi duydun mu?
 Duymadım!
 Peki dedi:
 Hiç Allah dostlarından birini tanıyor musun? Şahsen tanımıyorum, ama birinin ismini duyardım, falan veli var diye derlerdi.
 Dedi, ya Rabbi!
Senin dostlarından birinin  ismini duyanı da  ateşe yaktırma,  diye şefaat etti.
 O çocuğu cehennemden çekti aldı.
 Mevla yarın ahirette soracak!
 Dostlarımdan birini tanıyan varsa onu ona bağışlayacağım!
 Buyurun ortaya çıkartsın.
 Bir velisini tanıyan,  bir âlimi tanıyan!
 Bir de onların "Peygamberi" Muhammed Mustafa (sav)
 Sen buna ne dersin?
 Sen bunun hakkında ne düşünürsün?
 Adam kabre indi.
 Münker- Nekir suale  geldi. 
Baya bir sıkışma yaşadı.
 Baktı ki yanacağım.
 Dedi ki: Ben Ebu Yezid el Bestami'ye  hizmet etmişim.
 Beni onun hürmetine bağışlar mısınız? deyince. Ne belli dediler.
 Ya hizmet etmişim,  falan.
 Mevlaya müracaat, oradaki bilgisayarlar buradakiler gibi tıkanmaz.
 Hemen Beyazıt'e  sorun buyuruldu.
 Beyazıt'ı Bestami'ye ulaştılar ahirette, dediler ki : 
Birisi var ki sana hizmet iddiasındadır.
 Yani durumu da bozuk, hesabı da  kabarık.
 Ne  buyurursunuz!
 Adı neymiş dedi:
 Falanca dediler.
 Tanımıyorum dedi.
 Eyvah, yandın ya!
 Dediler seni Beyazıt'ı Bestami falan tanımıyor, sen ne uyduruyorsun.
 O da dedi: Ne çabuk adam unutuyor be.
 Ne adam çıktın be.
 Dedi, ya nereden tanıyorsun.
 Dedi bizi  karşılaştırın ( cemaat gülüyor)
 Öyle şey olur mu ya!
 Gülüyorsunuz siz, ama böyle şeyler oluyor!
 Ebu Yezid el Bestami ile adam karşılaştılar. Dedi ki: Ben seni çıkaramadım.
 Adam dedi ki:
Bir gün koltuğunun altında bir elbise vardı, camiden çıkıyordun dedi.
Ayakkabılarda bir elinde, ayakkabını giyene kadar elbiseyi bana tutturdun, bana verdin, bende elbiseyi tuttum, ayakkabını giydin, elbiseyi aldın gittin, dedi.
Hizmeti de o kadarmış.
Tamam tamam dedi, şimdi hatırladım seni dedi.
Beyazıt'ı Bestami unuturmu!
Bak bak işe bak!
Yani mesele tanımak, mesele sevmek, mesele muhabbet!
Tabi ondan sonra hizmetinin derecesine göre yakınlığın artar.
Amma velakin bir veli'nin bile Allah'ın yanında bu kadar hatırı var.
Ya bütün "peygamberlerin" hürmetine kurtulduğu Muhammed Mustafa (sav)"
Halbuki Rahmân ve Rahim olan Allah Kur'an'ı Mübin'de aynen şöyle buyuruyor.
( Ey Rasul!)
 Hakkında azap hükmü gerçekleşmiş kimseyi ve ateşte olanı sen mi kurtaracaksın?
(Zümer, 19)
Ataları olan Ehl-i Sünnet dininin muhaddis ve müctehidleri Kur'an'a iman etmediler ki, Cübbeli Ahmet iman etsin.
İşleri güçleri Allah'ın ayetlerini rant yapmak, alaya almak, onları gizlemek, yalanlamak, inkâr etmektir.
Dolayısıyla yukarıdan aşağıya, baştan sona kadar, tümüyle  Şia ve Ehli Sünnet'in dini  hurafe ve batıl bir dindir.
Şu geçici dünya hayatında çıkar ve menfaatleri için yaptıklarını ümmi insanlara din ve iman diye sattılar.
(Âli İmran, 187; Tevbe, 34)