ELÇİLERLE ALAKALI SERİ YAZILARIMIZA DEVAM EDİYORUZ,
NUH ( ALEYHİSSELAM) IN KISSASI HUD SÜRESİNDE ŞÖYLE GEÇER (13. YAZI)
" Andolsun, biz Nuh'u kavmine elçi gönderdik. Onlara:" Ben (dedi), sizin için apaçık bir uyarıcıyım"(Hud, 25)
" Allah'tan başkasına kulluk etmeyin!
 Ben, size gelecek elem verici bir günün azabından korkuyorum"(Hud, 26)
 "Kavminden ileri gelen kafirler dediler ki:" Biz seni sadece bizim gibi bir beşer  olarak görüyoruz.
 Bizden, basit görüşle hareket eden alt tabakamızdan  başkasının sana uyuduğunu görmüyoruz.
 Ve sizin bize karşı bir üstünlüğünüzü de  görmüyoruz.
 Bilakis sizin yalancılar olduğunuzu düşünüyoruz"(Hud, 27)
 ("Mele'" kelimesi, ileri gelenler, eşraf, elit tabaka anlamlarına gelir.
 Kuran'ı Mübin  dikkatlice incelendiğinde bütün elçilerin karşılarında Firavunvâri  bir tağutun ve ona akıl hocalığı yapan müşrik, yobaz, gerici, ataların dinine tapan  bir zümrenin var olduğu görülür.
Zamanlarının her türlü maddi imkanlarını elinde bulunduran bu elit tabaka çıkarlarını kaybetmemek için insanları fakirlik ve sapıklıkla  suçlama yoluna gitmişlerdir.
 Son elçi zamanında da aynı olay cereyan etmiş, ona fakir ve basit kimselerin inandıklarını bahane ederek karşı çıkmışlardır.)
"(NUH)  Dedi ki: Ey kavmim!  Eğer ben Rabbim tarafından (bildirilen) açık bir delil üzerinde isem ve o bana kendi katından bir rahmet vermiş de bu size gizli tutulmuşsa, buna ne dersiniz?
 Siz onu istemediğiniz halde biz sizi ona zorlayacak mıyız?
 (YANİ DİNDE ZORLAMA YOKTUR)
 "Ey kavmim!
 Allah'ın emirlerini bildirmeye karşılık  sizden herhangi bir mal istemiyorum.
Benim mükafatım Ancak Allah'a aittir.
 Ben iman edenleri kovacak  değilim, çünkü onlar  Rablerine konuşacaklardır.
 Fakat ben sizi bilgisizce davranan bir toplum olarak görüyorum"(Hud, 29)
( Hz Nuh'un Kavmi inanmış fakir  kimselere tenezzül etmiyor ve onlarla beraber oturmak  istemiyorlardı.
 Bunun için Nuh (Aleyhisselam)'ın onları yanında kovmasını teklif ettiler.
 O büyü kelçi elbette cahillerin sözüne bakarak Allah'a iman etmiş, Allah katında değeri olan kimseleri yanından kovacak değildi)
" Ey kavmim! Ben onları kovarsam,  beni Allah'tan (onun azabından) kim korur? düşünmüyor musunuz?(Hud, 30)
 "Ben size:" Allah'ın hazineleri benim yanımdadır" demiyorum, gaybı da bilmem.
" Ben bir meleğim" de demiyorum.
 Sizin gözlerinizin hor gördüğü kimseler  için,  "Allah onlara asla bir hayır vermeyecektir" diyemem.
 Onların kalplerinde olanı,  Allah daha iyi bilir. Onları kovduğum takdirde ben gerçekten zalimlerden olurum"(Hud, 31)
(DEVAM EDECEK)