ŞİA'NIN İTİKADİ DURUMU ( 12 . YAZI )
Şia'nın Hz Ali'nin İmamet ya da hilafeti için delil olarak gördüğü ve dayandığı en önemli hadis, Resulullah'ın Veda Haccı dönüşü
 Gadir Hum  (Kâmil miras, Tecrid -i Sarih Tecümesi 9, 363 :Sofuoğlu -Şia'nın hadis anlayışı -19 )    denilen mevkide konakladığı anda söylediği rivayet olunan hadistir.
 Ğadir-i Hum  hadis-i olarak bilinen bu hadis-e Şia  kaynakları çok büyük önem atfetmişlerdir  İmamiyye kaynakları onun rivayeti konusunda tam bir görüş birliği içerisindedir.
 Ğadir-i Hum'un önemi Şia'nın İmamet  konusundaki  görüşlerine en büyük  dayanak teşkil etmesinden kaynaklanmaktadır.
( Gadir Hum Mekke Medine arasında, Cuhfe'den iki mil  uzaklıktaki Hum vadisinden  doğan bir su kaynağının birikintileri ile oluşmuş bataklık bir gölcüğün  bulunduğu yerdir)
( Fığlalı, Şiiliğin doğuşu ve gelişmesi mat 6 şs-36)
 Ğadir-i Hum  meselesini ilk  zikreden kişi müellif Süleym b. Kays'tır.
 Süleym der ki " Ben  Said El Hudri'nin  şöyle dediğini işittim:
 Resulullah (Aleyhisselam) Ğadir-i Hum'da perşembe günü insanları yanına topladı. Ağaçların altındaki dikenlerin toplanması için emir verdi.
 Ali Bin Ebi Talib'in koltuk altlarının beyazlığı görününceye kadar onun pazısından  tutup kaldırdı.
" Sonra şöyle dedi: Ben kimin mevlası isem, Ali de onun mevlasıdır."
 "Allah'ım! onu seveni sev,  Ona düşman olana düşman ol, ona yardım edene sen de  yardım et! Onu  yardımsız  bırakanı sende yardımsız bırak!
 dedi.
 Ebu Said der ki : Rasulullah (Aleyhisselam) daha oradan inmeden şu ayet nazil oldu "İşte bugün dininizi kemale erdirdim, üzerinizdeki nimetimi tamamladım ve size  din olarak İslama razı oldum"( Maide 3 )
 Din'in kemale ermesi, nimetin tamamlanması,  Risalet vazifesini yerine getirmesinden dolayı Yüce Allah'ın ondan razı olması ve kendinden sonra Ali'nin  velayetinin bildirilmesi üzerine Resulullah(Aleyhisselam ) sevinçten tekbir getirdi. Süleym b. Kays 355,  Nebile- 121, 122)